Kitap okumaya başladım. Barıştım sonunda, bitti o küslük. Üstelik bu sefer kararlıyım aylarca elimde aynı kitapla dolaşmayacağım.
En sevdiğim yazar Paulo Coelho diye geçinirken biri bana "piedra ırmağında laylaylay" bi kitap söyledi, öyle ki ismini hala hatırlamıyorum. Duymadım, kimin kitabı? diye sordum. En sevdiğim yazara ait olduğunu öğrenince kendimden utandım.
Ben de Zahir'i okumaya karar verdim. Güzel de gidiyor.
Sayfa 24, satır 7:

"Beatles'ı ilk kez dinleyene kadar bir işçi sınıfı kahramanı gibi hissettim kendimi. Sonra rock müziğin Marx'tan daha eğlenceli olduğuna karar verdim."

En içten dileklerim.